نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات عربی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
2 دانشیار گروه زبان وادبیات عربی، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
3 استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، بیرجند، ایران.
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The structure of the standard language is such that it has a specific grammatical pattern and rules, and inappropriate departure from it can cause disruption in the standard language. However, if this departure is purposeful, while the words stand out, the audience's attention is drawn to the intended meaning. This is where the function of literary language appears; in such a way that due to the change in patterns and forms, the process of establishing communication between the words and the recipient becomes a little difficult, and therefore the perception of the message is delayed, but after discovering the meaning and establishing the communication process, the audience is delighted and surprised by the new pattern of words. The Holy Quran, with its valuable components, has numerous patterns, such as combined non-normativity, in the field of highlighting the word, in order to express special meanings. This research, using a descriptive-analytical method, has examined some of these methods, which are related to the field of combined non-normativity, in the two holy surahs: Al-Zukhruf and Al-Dukhan. The results indicate that, considering the specific linguistic structure of the two surahs and the use of methods such as deletion, introduction, and delay or other expressive methods, while drawing the audience's attention to the verbal pattern, valuable concepts such as emphasis, exaltation, interpretation, brevity, and so on are inferred from it
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
انزیاح المعاییر الترکیبیة فی سورتَی الزّخرف والدّخان
چکیده [العربیة]إنَّ هیکل اللغة الفصیحة یتسم بنماذج وقواعد نحویة محددة، والخروج غیر المناسب منها یؤدی إلى إحداث خلل فی اللغة الفصیحة. ومع ذلک، إذا کان هذا الخروج مقصودًا، فإنه یبرز الکلام ویجذب انتباه المرسل إلیه نحو المعنى المقصود. وهنا تتجلى وظیفة اللغة الأدبیة؛ بحیث یؤدی تغییر النماذج والصور إلى تعقید عملیة التواصل بین الکلام والمتلقی، وبالتالی یتأخر إدراک الرسالة، ولکن بعد اکتشاف المعنى وإقامة عملیة التواصل، یشعر المتلقی بالدهشة ویُفاجأ بالنموذج الجدید للکلام. إنَّ القرآن الکریم، بمکوناته القیمة التی تهدف إلى إیصال معانٍ خاصة، یتضمن نماذج متعددة مثل انزیاح المعاییر الترکیبیة، فی سیاق إبراز الکلام. تُعنى هذه الدراسة، باستخدام المنهج الوصفی التحلیلی، بدراسة بعض هذه الأسالیب المتعلقة بمجال انزیاح المعاییر الترکیبیة فی سورتَی الزخرف والدخان. وتظهر النتائج أنه، من خلال النظر إلى الهیکل اللغوی الخاص بالسورتین واستخدام البعض من الأسالیب کالحذف، والتقدیم والتأخیر، أو غیرها من الأسالیب البیانیة، یتم استنباط مفاهیم قیمة مثل: التأکید، والتعظیم، والتهویل، والاختصار، والتخصیص، وغیرها.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)