A Study of figurative and rhetoric language in the Supplication of Al-Jawshan Al-‎Sagheer

نوع المستند : مقاله پژوهشی

المؤلفون

1 اللغة العربية وآدابها کلية الاداب والعلوم الانسانية جامعة قم قم ایران

2 PhD student of Arabic language and literature, University of Semnan, Semnan, Iran.‎

10.22091/npa.2023.9980.1009

المستخلص

 
The Al-Jawshan Al-Sagheer supplication is an Islamic supplication which has been ‎quoted from Imam Musa b. Ja'far al-Kazim. This supplication is considered one of the ‎precious treasures of the Islamic heritage that contains very high mystical and literary ‎themes. This supplication also is one of the best examples of figurative and rhetoric ‎features of Arabic language, but despite the abundance of figures of speech and ‎imagery in it, it has not been researched as it should be, which prompted this article to ‎address it from the perspective of rhetoric. Therefore, this study seeks to shed light on ‎the figurative and rhetoric language of this supplication. This research relied on the ‎descriptive analytical method reached several results, the most important of which are: ‎many figures of speech and imagery such as metonymy, metaphor, simile appear in ‎this supplication, and among these images, metonymy was used more than others, at a ‎rate of 26.32 percent. It is worth noting that Al‏-‏‎'iiyma'‎‏ ‏with a frequency of 70%, the ‎linguistic metaphor with a frequency of 40%, the sensory metaphor and al-Makniyah ‎metaphor each with 27.78%, and the singular simile for the singular and the mental ‎simile for the sensory with a frequency of 25% each, are the most frequent imageries in ‎the Al-Jawshan Al-Sagheer supplication.‎

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

بررسی و تحلیل صور بيانی در دعای جوشن صغیر

المؤلفون [Persian]

  • رسول دهقان ضاد 1
  • مرضیه ولی زاده 2
1 زبان وادبیات عربی، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه قم، قم ، ايران
2 مرشح للدکتوره فی الللغة العربیة وآدابها بجامعة سمنان
المستخلص [Persian]

دعای جوشن صغیر یکی از گنجینه‌های ارزشمند به­جای مانده از امام موسی بن جعفر علیه­السلام و حاوی مضامین بسیار بلند عرفانی و ادبی است که از دید بلاغی و ادبی درباره آن کمتر پژوهش شده­است. آرایه‌های بلاغی ابزار آراستن کلام و نیکو سخن گفتن است و از آن جایی که این دعا از زبان امام معصوم بیان شده­است از نمونه‌های بارز فصاحت و بلاغت عربی به­شمار می‌رود. واضح است كه فهم بهتر سخنان و ادعیه معصومان در گرو آشنايی بيشتر با اسلوب‌های بلاغی همچون صور بیان است. در پرتو اهمیت موضوع، مقاله حاضر می­کوشد که میزان کارکرد عناصر بیانی و بسامد آن‌ها را در مفاهیم ثانویه سخن امام (ع) بسنجد. از این رو، این پژوهش با رویکرد کیفی و روش توصیفی – تحلیلی به بررسی و تحلیل انواع گونه­های بیانی در دعای جوشن صغیر می­پردازد. نتایج تحقیق بیانگر این است که انواع صور بیانی شامل کنایه، مجاز، تشبیه و استعاره در این دعا مشاهده می‌شود. از میان این عناصر، از صنعت کنایه با 26/32 درصد، بیشتر استفاده شده­است؛ زیرا این صنعت بهترین ابزار بلاغی است که با دلیل و برهان در راستای اثبات معانی در شکل‌ها و صورت‌های مختلف ظاهر می­شود و در بیان مفاهیم دشمنی‌ها، تعدی‌ها و حسدهای دشمنان که به رحمت الهی شرّ آن‌ها برطرف شده­است به­کار می‌رود. قابل توجه است که کنایه ایما از نوع صفت با بسامد 70 درصد، مجاز لغوی با بسامد 40 درصد، استعاره حسی و مکنیه هرکدام 78/27 درصد و تشبیه مفرد به مفرد و عقلی به حسی هرکدام 25درصد، بیشترین بسامد را داشته‌اند.

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • دعا‎ ‎جوشن صغیر
  • ‏ بلاغت
  • ‏ تشبیه
  • ‏ مجاز
  • ‏ استعاره
  • کنایه.‏

ملفات

تاریخ المقال

  • تاريخ الاستلام: 12 أكتوبر 2023
  • تاريخ المراجعة: 12 نوفمبر 2023
  • تاريخ القبول: 12 نوفمبر 2023
  • تاريخ النشر الأول : 05 مارس 2024
  • تاريخ النشر: 20 مارس 2024

شارك

إرسال الاستشهاد إلى

الإحصائيات